‘Van horen zeggen’ noemde de Boeddha ‘anitiha’ (P.). Anitiha was de traditionele manier van doorgeven van vedische kennis door de brahmaanse priesterklasse. Anitiha staat diametraal tegenover de manier van overdracht van de Boeddha.
Het begrip ‘anitiha’ verschijnt op verschillende plaatsen in de Pali-canon, zo o.m. in de Pathamajanakuhana Sutta.
De Boeddha zei:
❛ Wat ik predik, spruit niet voort uit traditie; komt niet van ‘horen zeggen’. Al wat ik vertel, heb ik zélf experiëntiëel ervaren. ❜
Een wereld van verschil. De Buddhadhamma is een wijsheids- en ervaringsleer. Bhavana-maya panna versus sutta-maya panna en cinta-maya panna.
Bhavana-maya panna is de wijsheid die énkel door meditatie kan verworven worden. Enkel de eigen ervaring kan je met de échte realiteit in contact brengen. Het is onmogelijk een einde te maken aan de existentiële angst en twijfel door naar anderen te luisteren. Dat kan je énkel zélf doen: door je eigen licht, je eigen eiland te zijn.
Dit is experiëntieel inzicht (P. paccanubhoti) dat gebaseerd is op de persoonlijke ervaring van de werkelijke aard van de dingen (i.c. vergankelijk, onbevredigend en zelfloos) versus kennis die verworven wordt door naar anderen te luisteren.
