De oorzaak van dukkha is niet de wereld, maar wel ons verlangen naar en onze gehechtheid aan de wereld.
Verlangen naar en gehechtheid aan de wereld ontstaan wanneer de mens uitgaat van de verkeerde premisse dat de wereld écht is, vast, stabiel, eeuwig.
Dit impliceert dat wie zich bewust is van deze oorzaak—het verlangen en de gehechtheid—en erin slaagt om dit te overstijgen, geen dukkha ervaart, zelfs niet in deze uit verlangen ontstane wereld.
