❜ Aldus heb ik gehoord.
Eens verbleef de Bhagavat in Uruvela, nabij de Neranjara-rivier, aan de voet van de Bodhi-boom. Hij was pas tot volkomen Ontwaken gekomen. De Bhagavat zat daar gedurende zeven opeenvolgende dagen, met de benen gekruist in meditatiehouding en hij ervaarde er het geluk van zijn Zelfrealisatie.
Aan het einde van de zevende dag rees de Bhagavat op uit zijn diepe meditatie en beschouwde—gedurende de tweede nachtwake—met grondige aandacht de keten van oorzaak en gevolg in de omgekeerde richting.
“Doordat dít er niet is, is er ook dát niet; door het stopzetten van het ene, eindigt ook het andere. Dat wil zeggen: door het stopzetten van onwetendheid worden de wilshandelingen (P. sankhara’s) stopgezet; door de stopzetting van wilshandelingen wordt bewustzijn (P. vinnana) stopgezet; door de stopzetting van bewustzijn worden geest en lichaam (P. namarupa) stopgezet; door de stopzetting van geest en lichaam wordt de zesvoudige zintuigbasis (P. salayatana) stopgezet; door de stopzetting van de zesvoudige zintuigbasis wordt contact (P. phassa) stopgezet; door de stopzetting van contact worden de gewaarwordingen (P. vedana) stopgezet; door de stopzetting van de gewaarwordingen wordt begeerte (P. tanha) stopgezet; door de stopzetting van begeerte wordt het hechten (P. upadana) stopgezet; door de stopzetting van het hechten wordt het ‘worden’ (P. bhava) stopgezet; door de stopzetting van ‘worden’ wordt geboorte (P. jati) stopgezet; door de stopzetting van geboorte worden ouderdom en dood, verdriet, weeklagen, pijn, smart en wanhoop (P. jara maranam) stopgezet. Dit vormt het einde van deze hele opeenstapeling van ellende (P. dukkha-kkhandhassa).” ❜
Toen de Bhagavat de betekenis hiervan in zichzelf realiseerde welde—bij die gelegenheid—volgende emotionele en geïnspireerde uitspraak spontaan in hem op:
❛ Wanneer de Dhamma zich onthult aan de ijverig mediterende brahmaan, verdwijnen al zijn twijfels omdat hij de beëindiging van de voorwaarden begrijpt! ❜