Boeddha’s weg is niet de gemakkelijkste. Niet de meest eenvoudigste. Niet de meest voor de hand liggende.
En waaraan ligt dat? Wat is er de oorzaak van?
De Bhagavat adviseert: forensische aandacht. Accepterende gelijkmoedigheid. Observeren hoe de werkelijkheid zich ontplooit. Leven in het heden. Jezelf vergeten. Het huis verlaten. De zintuiglijke wereld loslaten. Ervaren hoe de geconditioneerde werkelijkheid een waas van begoocheling over de wereld legt…
Voorwaar er zijn gemakkelijker wegen te belopen. Het leven van de wereldling (P. puthujjana) oogt niet enkel heel wat eenvoudiger, het is het ook. De wereld van schijn valt vlotter te hanteren. Aangenamer. De oogst is nihil maar wie maalt erom? Who cares? Après nous le déluge.
De Boeddha daarentegen benadrukt resoluut om je niet bij de neus te laten nemen. Om de fictie van de zintuiglijke wereld te doorgronden. Om vast te stellen hoe de permanente begoocheling zich tot waarheid verheft wanneer ze maar dikwijls genoeg herhaald wordt.
De Boeddha waarschuwt om je niet te laten meevoeren op de golven van de waan van de dag. Om te ervaren wat essentieel is. Om datgene te ontwaren wat er echt toe doet: wijsheid en mededogen. Panna en karuna. Om je op deze manier van dukkha te bevrijden.
Hij vraagt je om je niet te identificeren met de georchestreerde schijn. Met de futiele hype van de dag. Om bij de les te blijven. Om je niet te laten ringeloren door bijkomstigheden.
De Romeinse schrijver Juvenalis beschreef 20 eeuwen geleden hoe het volk door de keizerlijke machthebbers werd gedopeerd met brood en spelen. Panem et circenses.
Is er ondertussen iets veranderd? Of speelt het orkest nog steeds hetzelfde deuntje? Kijk eens aandachtig. Jij observeert. Jij beslist.
Zou het daarom zijn dat Boeddha’s weg niet de gemakkelijkste is? Niet de eenvoudigste. Niet de meest voor de hand liggende?
Jij observeert. Jij beslist.
