Kijken als louter kijken. Horen als horen. Ruiken als ruiken. Proeven als proeven. Voelen als voelen. Het denken beschouwen als louter gedachten.
Kijken, horen, ruiken, proeven, voelen en denken is de echte werkelijkheid van het moment. Zonder inhoud. Zonder voorkeur. Zonder afkeer. Zonder oordeel. Zonder opinie. Zonder enig persoonlijk additief. Zonder ‘onze’ verhalen en drama’s. Zonder woorden en zonder concepten. Enkel observatie in accepterende gelijkmoedigheid. In gelijkmoedige aanvaarding.
Louter getuige zijn.
Getuige zijn betekent: verzaken aan het idee dat jij de ‘doener’ of de ‘genieter’ van de handelingen bent, vol verlangen en afkeer.
