❛ De kooi waarin je al ondenkbaar lang gevangen zit,
lijkt misschien zo stevig en veilig
dat je niet eens meer van ontsnappen droomt.
Als een ooit zo vlieggrage vogel,
zit je daar met lamgeslagen vleugels.
Maar de tralies van je kooi zijn niet stevig.
Ze zijn een illusie, opgebouwd uit angsten en verlangens,
de projecties van je rusteloze denken,
gevoed door de aandacht die je eraan geeft.
Breng je denken tot rust, al is het maar heel even
en zie hoe je angsten verdampen
en je verlangens zich terugtrekken
als de klauwen van een dier
dat zich niet langer bedreigd voelt.
Zie hoe de tralies vervagen
en laat de wereld binnen.
Laat de ruimte in je opgaan in de ruimte om je heen
tot er alleen nog ruimte is, zonder enig onderscheid.
Sla nu je vleugels uit en word de lucht. ❜
(uit: ‘Stil Middelpunt’- Steve Taylor)
