Een kalyanamitta die ik erg waardeer, stuurde me bovenstaande tekst. Ik interpreteerde het als een persoonlijke uitnodiging om dieper te reflecteren op de aard van het bestaan en de manier waarop we ermee omgaan.
In het boeddhisme is ‘rusten in bewustzijn’ een centraal concept dat verwijst naar het cultiveren van een staat van innerlijke vrede en helderheid door middel van meditatie en mindfulness. Door de geest te trainen om zich te concentreren en de stroom van gedachten te observeren zonder erin verstrikt te raken, kan de dhammanuvatti (M/V/X) een dieper niveau van bewustzijn bereiken. Dit stelt hem in staat om met meer kalmte en wijsheid te reageren op de uitdagingen en veranderingen die zich in het leven voordoen.
Het idee dat ‘het leven slechts drama is’, kan in het kader van de boeddhistische leer als dukkha, of lijden, begrepen worden. De Boeddha onderwees dat het leven inherent gevuld is met lijden, niet alleen in de vorm van fysieke pijn, maar ook als gevolg van psychologische stress, ontevredenheid en de onvermijdelijke vergankelijkheid van alles wat we ervaren. Dit inzicht in de aard van dukkha moedigt de beoefenaar aan om de werkelijkheid te omarmen zoals ze is, zonder illusies van permanent geluk of blijvende vervulling.
Door te rusten in bewustzijn en tegelijkertijd het leven te zien als een drama van vergankelijkheid en verandering, ontwikkelt de beoefenaar een dieper inzicht in de aard van het bestaan. Hij leert om los te laten en niet vast te houden aan zijn begeerten en verwachtingen, wat essentieel is voor het verminderen van zijn lijden. Dit betekent niet dat hij passief of onverschillig moet zijn, maar eerder dat hij actief en bewust kan handelen in de wereld, met een houding van mededogen (P. karuna) en gelijkmoedige acceptatie (P. upekkha).
Door deze benadering integreert de beoefenaar de praktische wijsheid van meditatie en opmerkzaamheid met het filosofische begrip van dukkha, waardoor hij, stap voor stap, zijn inzicht verdiept van hoe hij vreedzaam en gelukkig kan leven, ondanks de onvermijdelijke uitdagingen die het leven met zich meebrengt.
Deze doorlopende reflectie én beoefening vormen de kern van het boeddhistische pad naar bevrijding uit lijden en de realisatie van innerlijke vrede.
