Het begrip ‘lineage’ verwijst in het boeddhisme naar de overdracht van leringen, praktijken en spirituele autoriteit van een leraar op een opeenvolgende generatie van beoefenaars. Een lineage is dus een ononderbroken stroom van wijsheid en begeleiding die teruggaat tot de oorspronkelijke leraar, zoals de Boeddha zelf.
Lineages worden soms als belangrijk en/of waardevol beschouwd om verschillende redenen:
- Behoud van authenticiteit: lineages worden gezien als een middel om de authenticiteit en nauwkeurigheid van de leringen en praktijken door de tijd heen te waarborgen. Ze dragen bij aan het behoud van de zuiverheid en integriteit van het boeddhistische pad.
- Continuïteit en overdracht: lineages zorgen voor een ononderbroken overdracht van leringen en begeleiding van ervaren leraren naar volgende generaties. Dit helpt bij het voortzetten en verdiepen van de beoefening en zorgt ervoor dat de wijsheid niet verloren gaat.
- Gemeenschap en ondersteuning: lineages creëren gemeenschappen van beoefenaars die met elkaar verbonden zijn door een gedeelde traditie. Deze gemeenschappen bieden ondersteuning, inspiratie en een gevoel van verbondenheid voor de beoefenaars.
- Eerbied en respect voor voorouders: lineages zijn geworteld in een gevoel van eerbied en respect voor de leraar en voorouders die de wijsheid en begeleiding hebben doorgegeven. Het erkennen en eren van de lineage draagt bij aan een gevoel van verbondenheid en dankbaarheid.
Hoewel lineages betekenisvol ‘kunnen’ zijn voor bepaalde beoefenaars, is het belangrijk op te merken dat de essentie van het boeddhistische pad niet afhankelijk is van een lineage.
Het is absoluut mogelijk om het boeddhisme te beoefenen en verlichting te bereiken zonder rechtstreeks verbonden te zijn met zulke traditionele lineage. Uiteindelijk is het persoonlijk begrijpen en ervaren van de waarheid (P. paccanubhoti) (*) vele malen belangrijker dan de vorm of de externe structuur van een lineage. Van decor en decorum alleen is geen enkele beoefenaar ooit tot ontwaken gekomen.
_______
(*) paccanubhoti (P.): het begrip wordt vaak gebruikt in de context van de boeddhistische leer om aan te geven dat iets ten volle begrepen, gerealiseerd of experiëntieel ervaren wordt. Het duidt op een diepgaande en directe ervaring van de waarheid, inzicht of bevrijding. Paccanubhoti verwijst naar een intens, diepgaand en volledig ervaren of begrijpen van een bepaald aspect van de boeddhistische leer of spirituele praktijk.
