Zelfrealisatie is altijd een persoonlijke odyssee langs terra incognita. Een pelgrimsreis zonder enig greintje veiligheid. Een yatra met enorm veel hinderlagen. Het is springen zonder parachute.
Moet dit ons angst aanjagen?
Als spirituele beoefenaars moeten we nieuwsgierig zijn naar het onbekende. Wanneer onontgonnen terrein ons bang maakt, moeten we ons durven afvragen: wáár is ons gevoel voor avontuur?
