Auteursarchieven: Guy Eugène Dubois

Dat het menselijk lichaam vergankelijk is, onbevredigend en geen permanente substantie bezit, is direct waarneembaar in de universele stadia van kindertijd, jeugd, volwassenheid en ouderdom. Hetzelfde geldt voor alle mentale en spirituele manifestaties. Het inzicht in het feit dat anicca (anitya), dukkha (duḥkha) en anattā (anātman) alle verschijnselen … Lees verder →

❛ Onthechting betekent geen spijt voelen over het verleden of angst voor de toekomst; laat het leven zijn gang gaan zonder te proberen in te grijpen in zijn beweging en verandering, zonder te proberen aangename dingen te verlengen of de … Lees verder →

Als dhammanuvatti—een volgeling van de Dhamma—moet je zelf inzicht verwerven in de werkelijke aard van de dingen (yathābhūta-ñāṇadassana; yathābhūta-jñānadarśana). Dit kan slechts wanneer er geen hoofd boven je hoofd staat. Wanneer je je eigen meester bent. Enkel meesters betreden de stroom. Ajahn Chah: ❛ … Lees verder →

De Boeddha onderwees dat arrogantie (māna)—het subtiele vasthouden aan ideeën van superioriteit, gelijkheid of inferioriteit—een uitdrukking is van gehechtheid aan een zelfbeeld.  Arrogantie is niet meer dan een verfijnde vorm van hechting aan ‘ik’ en ‘mijn’, een weigering om de zelfloosheid (anattā; … Lees verder →

In de Dhammapada zegt de Boeddha: ❛ Atta hi attano natho—Ieder is zijn eigen beschermer. ❜ De meesten onder ons bewandelen tijdens hun leven de bekende, platgetreden paden. Anderen durven nieuwe wegen in te slaan. Slechts weinigen banen zich een eigen weg. Dit … Lees verder →

Dhamma is geen systeem, geen ideologie, geen dogma. Het is een weg. Een proces. Een zich ontvouwende stroom die ons uitnodigt om wakker te worden in het hart van het bestaan.  Pariyatti, paṭipatti en paṭivedha zijn de drie fasen die deze innerlijke weg van herkenning, … Lees verder →

❛ Neem je de tijd om naar de wortels van je eigen lijden, je eigen pijn en verdriet te kijken en die te begrijpen? Ben je in staat tot mededogen met jezelf? Zo niet, hoe kun je dan met begrip … Lees verder →

Mededogen ❛ Neem je de tijd om naar de wortels van je eigen lijden, je eigen pijn en verdriet te kijken en die te begrijpen? Ben je in staat tot mededogen met jezelf? Zo niet, hoe kun je dan met … Lees verder →

Now freely available to the Buddhist community: “The Stillness of the Jhānas — The Seeing that Liberates” This book arose from meditation—born of direct experience. Each chapter breathes contemplation, presence, sensitivity, and freedom. The jhānas are not presented as an … Lees verder →

De fundamentele taak van een dhammanuvatti—een volgeling van de Dhamma, een leerling van de Boeddha—is niet het aannemen van een geloof, noch het zoeken naar mystieke ervaringen, noch het zich vastklampen aan rituelen. De ware taak is eenvoudiger, maar radicaler: helder zien wat … Lees verder →

❛ Wie zelf geen innerlijke vrede kent, zal ook in de ontmoeting met andere mensen geen vrede vinden; en nooit kunnen er vreedzame betrekkingen tussen enkelingen of tussen ganse volkeren tot stand komen, zolang men dat niet beseft. ❜ – … Lees verder →

Niet het zitten is belangrijk. Wel het zien. In de kern van de beoefening gaat het niet om de houding van het lichaam (uitsluitend de rechte rug is van tel), niet om structuren of vormen, maar om de helderheid van … Lees verder →

De tilakkhaṇa, de drie karakteristieken van het bestaan, vormen een centrale leer in het boeddhisme die ons inzicht biedt in de vergankelijkheid, het lijden en het niet-zelf van alles wat bestaat. De realisatie van deze drie kenmerken is de sleutel … Lees verder →

Over mettā, het zelf, en de subtiele valstrikken op het pad. In Dhamma is niets vanzelfsprekend. Zelfs de meest eenvoudige woorden—liefde, mededogen, stilte—vragen om hernieuwd begrijpen. Niet als abstracte begrippen, maar als manieren van kijken. Liefde is geen gevoel dat we bezitten of … Lees verder →

Anattā is de werkelijkheid zien zoals ze werkelijk is (yathā-bhūta).Het is het doorzien van de ware aard van alle verschijnselen. Niet als geloof of theorie, maar als direct, bevrijdend inzicht. Anattā betekent ‘niet-zelf’ of ‘zelfloosheid’. Het verwijst niet naar een filosofische stelling over … Lees verder →