Hannah Arendt:
❛ Zolang we tijdelijke dingen verlangen, worden we voortdurend bedreigd, en onze angst om te verliezen komt altijd overeen met onze verlangens om te hebben. Tijdelijke dingen ontstaan en vergaan onafhankelijk van de mens, die aan hen gebonden is door zijn verlangen. Gebonden door verlangen en angst aan een toekomst vol onzekerheden, ontnemen we elk moment zijn rust, zijn intrinsieke betekenis, waarvan we niet kunnen genieten. En zo vernietigt de toekomst het heden. ❜
