Maandelijkse archieven: juni 2025

Wakker worden is geen handeling, maar een gebeuren. Het is een moment waarop de ogen open lijken te gaan—alsof het licht nooit afwezig was, maar het gordijn pas nu verschuift. Ontwaken klinkt als iets groots, maar in wezen is het … Lees verder →

 Hoe intiemer onze verbondenheid met de wereld wordt waarin we leven, hoe eenvoudiger en stiller het bestaan zich aandient. Niet als concept, niet als iets om te bereiken, maar als een langzaam ontwaken in de realiteit van wat we zijn.  … Lees verder →

In veel boeddhistische sangha’s, lineages, tradities en structuren, klinkt het denken luid. Er wordt gesproken, gedoceerd, geargumenteerd. Er zijn teksten, commentaren, meningen. Een wereld van woorden, netjes geordend, zorgvuldig toegelicht. Maar tussen al die woorden… hoe zelden valt er stilte. Het hart, … Lees verder →

Van onze kalyāṇamitta Johan ontving ik volgende tekst. Bij het lezen werd ik stil. Door de zachte kracht waarmee woorden zich ontvouwen tot een innerlijke ruimte. Een ruimte waar denken niet weggeduwd wordt, maar voelen het ritme bepaalt. Deze tekst tast behoedzaam de grens af tussen … Lees verder →

Soms zoekt een mens naar structuren, tradities… naar vormen waarin hij zich gedragen voelt—een gemeenschap, een leer, een organisatie. Iets dat richting geeft, houvast biedt, betekenis schenkt.  De Boeddha heeft daar geen afkeuring voor uitgesproken. Hij zag helder hoe het … Lees verder →

Er zijn meer dan tienduizend sutta’s. Bladzijden vol woorden, gesprekken, metaforen. De stem van de Boeddha, bewaard door tijd en toewijding. Een oceaan van onderricht, schijnbaar onmetelijk, voor wie zoekt naar kennis. Maar wie stil wordt… wie luistert niet met … Lees verder →

De karakteristieken van alles wat een fysieke vorm heeft en bewustzijn bezit zijn veranderlijkheid, onbevredigdheid en onstabiliteit. Anicca, dukkha en anattā vormen de essentiële kenmerken ervan. Door aandachtig te mediteren ervaren we wat er gebeurt met ons lichaam; met onze gewaarwordingen/gevoelens; met onze geest … Lees verder →

In de Dhammapada, verzen 11 en 12, verwijst de Boeddha op sobere maar indringende wijze naar een kernprincipe van zijn leer: het onderscheidingsvermogen om te zien wat werkelijk telt op het pad naar bevrijding. De verzen luiden als volgt: ❛ Wie het … Lees verder →

Wees je eigen meester. Atta hi attano natho. Ervaar het vluchtige, het efemere, het vergankelijke karakter van al je zintuiglijke impulsen. Ervaar het onstabiele. Het ‘lege’. De ‘ruimte tussen twee gedachten’; Het ‘ziel’-loze van alle dingen. Beleef intens hoe alles ontstaat en … Lees verder →

In het boeddhisme worden Vijf Hindernissen (pañca nīvaraṇāni; pañca nivāraṇāni) genoemd—vijf krachten die de geest verduisteren en verhinderen om helder te zien. Het zijn actieve, manifeste belemmeringen in de geest. Ze ontspringen aan diepere, sluimerende tendensen (anusaya’s; anuśaya’s), die pas volledig uitgeroeid worden bij … Lees verder →

Twee monniken waren op trektocht en kwamen plots bij een verwoeste boerenwagen. De berijder was afgeranseld en zat onder het bloed. De arme man waarschuwde de monniken voor een roversbende in de buurt. Onze monniken verzorgden de man en vervolgden … Lees verder →

Idappaccayata betekent ‘de geconditioneerde aard’. Datgene wat voor zijn ontstaan, zijn bestaan en zijn vergaan afhankelijk is van welbepaalde voorwaarden en oorzaken. Het is de term voor het causale principe (Afhankelijk Ontstaan—paticca samuppada) dat de Boeddha ontdekte op de avond van … Lees verder →

Om goed te mediteren, hoeven we slechts onze directe ervaring te volgen, en de eerlijkheid op te brengen om deze ervaring zonder omwegen te erkennen. Zo wordt de essentie van meditatieve beoefening teruggebracht tot twee kernkwaliteiten: inzet (viriya; vīrya) en eerlijkheid (sacca; satya).  … Lees verder →

Het lijden (dukkha; duḥkha) heeft een functie: het maakt ons wakker. Het nodigt uit tot ontwaken (bujjhati; bodhati)—tot een onmiddellijk en ongekunsteld besef van de werkelijkheid (sacca; satya). Deze werkelijkheid is niet verborgen, maar wordt zelden werkelijk doorzien. Wat wij doorgaans doen, is zien—waarnemen, … Lees verder →