Categorie archieven: Uncategorized

Een dhammanuvatti stelde me volgende expliciete vraag: kan een vereniging, organisatie of structuur boudweg beweren dat ze de Buddhadhamma—de Leer van de Boeddha— vertegenwoordigt? Of is dit slechts een uitdrukking van arrogante overmoed? Een expliciete vraag verdient een duidelijk antwoord. Neen. Geen enkele … Lees verder →

Gevoelens van afzondering kunnen het lijden (dukkha; duḥkha)verzwaren, ons doen wankelen in twijfel of ons overspoelen met het gevoel tekort te schieten.  De werkelijkheid (yathābhūta; id.) is echter anders: we zijn niet afgescheiden. De muren die ons scheiden zijn door de geest (nāma; id.) en … Lees verder →

Wanneer verlangen ons overspoelt, grijpen we ernaar alsof het ons vervulling kan schenken. Wanneer pijn zich aandient, keren we ons af. Wanneer angst en verwarring ons omhullen, zoeken we naar een uitgang—weg van dat wat ons ongemakkelijk maakt.  Zo grijpen … Lees verder →

Een jonge boogschutter won de ene wedstrijd na de andere, waardoor zijn zelfvertrouwen op arrogantie begon te lijken. Hij gaf hoog op over zijn trefvaardigheid en daagde een zenmeester uit die alom bekend was om zijn vaardigheid met pijl en … Lees verder →

De Boeddha in de Itivuttaka: ❛ Waar je ook bent in deze wereld, observeer en mediteer steeds op het ontstaan en vergaan van alle samengestelde dingen. ❜ Wat de ‘wereldling’, de doorsneemens (puthujjana; pṛthagjana),getoond wordt (en door hem uitbundig en enthousiast … Lees verder →

De Boeddha wees talloze wegen aan die naar bevrijding leiden (vimutti; vimukti). Vormen verschillen, temperamenten ook, maar het inzicht (paññā; prajñā) is één. Eén Dhamma. Eén bevrijdend zien. Wees je bewust van de veelheid aan Poortloze Poorten die de Boeddha opent voor wie bereid … Lees verder →

De Poortloze Poort De Boeddha wees talloze wegen aan die naar bevrijding leiden (vimutti; vimukti). Vormen verschillen, temperamenten ook, maar het inzicht (paññā; prajñā) is één. Eén Dhamma. Eén bevrijdend zien. Wees je bewust van de veelheid aan Poortloze Poorten die de Boeddha opent … Lees verder →

Tijdens meditatie wordt soms pijnlijk duidelijk hoe subtiel het verschil is tussen wat verschijnt en het gewaar zijn daarvan. Tussen datgene wat zich voordoet—een gedachte, een gevoel, een lichamelijke sensatie—en het heldere gewaar zijn waarmee het verschijnt.  Deze twee zijn … Lees verder →

In de leer van de Boeddha is ‘lijden’ geen sombere vaststelling, geen wereldnegatie. Het is een uitnodiging. Een oproep tot wakker worden, tot ontwaken.  Het is de echo van een diepe waarheid die in elk levend wezen sluimert: zolang we … Lees verder →

Zitten als een berg. Als een rots. Soeverein zitten als een keizer. Waardig. Onbewogen. Onverstoorbaar. Zitten met de kracht én de moed van de aanvaarding van de werkelijkheid zoals ze is—yatha-bhuta. Zitten met een lege geest: zitten zonder te denken; … Lees verder →

Wanneer de handen niet langer grijpen, wanneer het denken tot rust komt en het willen verstilt, wat blijft er dan over?  Laat alles los. Niet als daad van verzet, niet als een poging om iets te bereiken, maar als een … Lees verder →

Een getrainde Shaolin-leerling zocht zijn meester tijdens diens meditatie op met een vraag over zijn ijverige zoektocht naar verlichting. “Meester, vergeef me dat ik uw meditatie onderbreek, maar ik heb uw advies nodig. Ik slaag er immers sinds maanden niet … Lees verder →

De Boeddha stelt in de Samyutta-Nikaya dat ❛ wie zuivering nastreeft met uiterlijke middelen, niet gelouterd wordt.❜ De geest kan enkel gezuiverd worden door het direct, experiëntieel ervaren én aanvaarden van de werkelijkheid die zich élk moment aan je presenteert. En door systematisch … Lees verder →

Sommige zinnen onthullen de kracht van ontwaken. Ze vatten geen systeem samen, verdedigen geen positie, integendeel ze laten net iets vallen.  Dit is er zo eentje: Wat niet tot loslaten leidt, is geen bevrijdingsweg. Wat niet bevrijdt, is ballast. Zo’n zin … Lees verder →