Categorie archieven: Uncategorized

Tijdens meditatie wordt soms pijnlijk duidelijk hoe subtiel het verschil is tussen wat verschijnt en het gewaar zijn daarvan. Tussen datgene wat zich voordoet—een gedachte, een gevoel, een lichamelijke sensatie—en het heldere gewaar zijn waarmee het verschijnt.  Deze twee zijn … Lees verder →

In de leer van de Boeddha is ‘lijden’ geen sombere vaststelling, geen wereldnegatie. Het is een uitnodiging. Een oproep tot wakker worden, tot ontwaken.  Het is de echo van een diepe waarheid die in elk levend wezen sluimert: zolang we … Lees verder →

Zitten als een berg. Als een rots. Soeverein zitten als een keizer. Waardig. Onbewogen. Onverstoorbaar. Zitten met de kracht én de moed van de aanvaarding van de werkelijkheid zoals ze is—yatha-bhuta. Zitten met een lege geest: zitten zonder te denken; … Lees verder →

Wanneer de handen niet langer grijpen, wanneer het denken tot rust komt en het willen verstilt, wat blijft er dan over?  Laat alles los. Niet als daad van verzet, niet als een poging om iets te bereiken, maar als een … Lees verder →

Een getrainde Shaolin-leerling zocht zijn meester tijdens diens meditatie op met een vraag over zijn ijverige zoektocht naar verlichting. “Meester, vergeef me dat ik uw meditatie onderbreek, maar ik heb uw advies nodig. Ik slaag er immers sinds maanden niet … Lees verder →

De Boeddha stelt in de Samyutta-Nikaya dat ❛ wie zuivering nastreeft met uiterlijke middelen, niet gelouterd wordt.❜ De geest kan enkel gezuiverd worden door het direct, experiëntieel ervaren én aanvaarden van de werkelijkheid die zich élk moment aan je presenteert. En door systematisch … Lees verder →

Sommige zinnen onthullen de kracht van ontwaken. Ze vatten geen systeem samen, verdedigen geen positie, integendeel ze laten net iets vallen.  Dit is er zo eentje: Wat niet tot loslaten leidt, is geen bevrijdingsweg. Wat niet bevrijdt, is ballast. Zo’n zin … Lees verder →

Op het eerste gezicht lijkt het spirituele pad een zoektocht naar steeds diepere inzichten, fijnere technieken, verfijndere staten van bewustzijn. We lezen, onderzoeken, mediteren, volgen retraites. De geest wil begrijpen, beheersen, realiseren. Maar na verloop van tijd—wanneer de overbodige complexiteit … Lees verder →

In de Mahā Rāhulovāda Sutta, Majjhima Nikāya 62, instrueert de Boeddha zijn zoon als volgt: ❛ Gaganameva cittaṃ, Rāhula, bhāvehi — Rāhula, laat je geest ruimte worden.❜ Zo simpel, zo ongrijpbaar, zo efemeer. De Boeddha zegt niet: ‘stil je geest, kalmeer hem, beheers hem’. Maar: ‘laat je … Lees verder →

Er is niets dat opkomt zonder voorwaarden. Niets wat blijft zonder steun. Niets wat verdwijnt zonder oorzaak. Wat wij ‘wereld’ noemen, ‘ik’, ‘leven’, is een web van wederzijdse beïnvloeding, een stroom van gebeurtenissen die geen beginpunt en geen bezitter kent. … Lees verder →

Soms worden woorden groter dan hun betekenis. ‘Vergeven’, bijvoorbeeld. Alsof het een deugd zou zijn die we moeten beoefenen, een gebaar van goedheid dat iets rechtzet. Maar wie zich verdiept in wat de Boeddha niet zei, wie aandachtig wordt voor … Lees verder →

Wanneer je tot rust komt en met open aandacht kijkt—naar jezelf, en vervolgens naar de vormen die zich in jouw omgeving presenteren—dan wordt iets eenvoudigs zichtbaar: de dingen zijn zoals ze zijn, vóór elk oordeel, vóór elk verhaal. Wat verschijnt, … Lees verder →

Tijdens meditatie wordt het soms stil in de geest. Niet zomaar stil, maar helder stil—zonder afleiding, zonder beweging. De adem stroomt zacht. Alles lijkt open. Er is alleen aandacht (sati; smṛti)—stil, helder, zonder verlangen (taṇhā; tṛṣṇā), zonder afkeer (paṭigha; pratigha). Maar zelfs dan, in … Lees verder →