Categorie archieven: Uncategorized

De Boeddha sprak nooit over het bestaan of niet-bestaan van goden. Niet omdat hij het niet wist, maar omdat zulke vragen niets bijdragen aan bevrijding. De Boeddha sprak over dukkha, over het ontstaan van lijden en over het einde ervan. Zijn … Lees verder →

Er zijn momenten waarop beoefening (bhāvanā; id.) niet langer een zoektocht is, maar eenvoudigweg een beweging van het leven zelf. Wat eerst een inspanning leek, wordt een autonome ademhaling: loslaten en terugkeren. Anders gezegd: het ‘ademen’ verwijst symbolisch naar het dynamische evenwicht … Lees verder →

Wanneer de nevel van onwetendheid (avijjā; avidyā) oplost, wanneer de verwarring die ons blikveld benevelt, wegvalt, openbaart zich iets eenvoudigs—zo eenvoudig dat we er al die tijd overheen keken. Niets verhevens, niets buiten dit eenvoudige zijn. Maar dat wat je al was, … Lees verder →

Buddhadhamma—de leer van de Boeddha—wijst naar inzicht, niet naar het bouwen van structuren of het opstellen van doctrinaire leerstellingen. Woorden zijn slechts richtingaanwijzers, pointers. Ze kunnen de geest doen stilstaan bij iets wat dieper is dan woorden, maar ze zijn … Lees verder →

Onwetendheid (avijjā; avidyā) is geen gebrek aan kennis, maar het verkeerd begrijpen van wat werkelijk is. Het is het niet-zien van de dingen zoals ze zijn—micchā-diṭṭhi, het (ver)dwalen in verkeerd inzicht. Avijjā is zich identificeren met processen en verschijnselen die buiten onze macht … Lees verder →

Net zoals gedachten over het verleden slechts schimmen zijn van wat ooit was, zo zijn gedachten over de toekomst niets meer dan wensdromen. Beiden zijn illusies die zich voordoen als werkelijk. Noch het verleden, noch de toekomst zijn plekken waar … Lees verder →

De waarheid van Dhamma berust niet op woorden, maar op wat aan woorden ontsnapt. Zij verschijnt niet in wat we beweren of bediscussiëren, maar in wat stil wordt wanneer het denken zijn greep verliest. De centrale intuïtie van het Pad is dat Dhamma niet gedacht, maar gezien wordt—yathābhūta-ñāṇadassana, … Lees verder →

Iemand vergeven gaat niet louter over iemands onheilzaam gedrag. Wanneer we goed kijken, raakt het vooral aan onze persoonlijke relatie met het verleden. Wanneer we het werk van vergeving aanvatten, is het in de eerste plaats een oefening voor onszelf. … Lees verder →

Elke zekerheid is een sluier. Hoe overtuigend ook, hoe geruststellend of verheven ze zich ook aandient—geen enkele zekerheid houdt stand wanneer ze blootgesteld wordt aan de directe helderheid van gewaar zijn.  De geest klampt zich vast aan vormen, woorden, ideeën, … Lees verder →

Leegte—suññatā (śūnyatā)—is geen koude ontkenning van wat zich aandient. Het is geen afwijzing van de wereld, geen vlucht uit het leven, geen bewering dat niets bestaat. Integendeel, het is een zacht ontwaken uit de droom dat iets vast en blijvend … Lees verder →

De Buddhadhamma is helder, open, spontaan— nooit sektarisch, nooit bekrompen tot het grote gelijk van de Eénoog. De lakmoesproef is eenvoudig: zoals een stukje lakmoespapier toont wat zuur is en wat niet, zo onthult de levende beoefening wat zuiver Dhamma is. Wanneer de leer … Lees verder →

Op het spirituele pad is niets statisch. Geen identiteit houdt stand, geen mijlpaal blijft onaangeroerd. De weg is geen rechte lijn met een beginpunt en een einde. Zij is een voortdurende ontvouwing—een proces zonder voltooiing, een beweging zonder bezit. Soms … Lees verder →

Er zijn momenten waarop de waarheid zich toont in iets heel eenvoudigs—een blad dat valt, een wolk die oplost, een ademhaling die komt en gaat. In dat ogenschijnlijk gewone schuilt het wonder van verbondenheid. Thich Nhat Hanh, in zijn beschouwing … Lees verder →

Elke conditionering, elk verlangen, elke afkeer verdwijnt wanneer de beoefenaar het benoemt. Benoemen staat voor: niet analyseren, niet verklaren, niet oordelen. Het is eenvoudigweg zien wat er is. In het heldere licht van aandacht verliest het object zijn dwingende kracht. … Lees verder →

Wanneer een ander spreekt vanuit boosheid, is de geest van de wijze yogi niet geschokt. Er is in hem of haar geen innerlijke beweging die wil terugduwen, rechtzetten of verdedigen. Niet omdat hij of zij zich afsluit, maar omdat hij of zij … Lees verder →