In de Hsin Hsin Ming lezen we:
❛ Als je geest niet verontrust wordt door dualistische gedachten houdt de oude geest op te bestaan. ❜
De ‘oude geest’ verwijst naar de gewoonte van de geest om de wereld in dualistische termen te zien, zoals goed en slecht, juist en onjuist, ik en ander, enzovoort. Het is deze dualistische manier van denken die ons in verwarring en lijden houdt, omdat het ons ketent in een beperkende en gefragmenteerde perceptie van de werkelijkheid.
Wanneer de geest ‘niet verontrust wordt door dualistische gedachten’, betekent dit dat de beoefenaar een staat van gelijkmoedigheid en niet-oordelen bereikt hebt. In plaats van de wereld in tegengestelde paren te zien, ervaart de beoefenaar de werkelijkheid zoals ze is, zonder er labels of oordelen op te plakken. Dit is een staat van innerlijke rust en helderheid, waarin de geest vrij is van de beperkende neigingen die dualistisch denken met zich meebrengt.
In deze toestand ‘houdt de oude geest op te bestaan’. Dit betekent dat de geest die gevangen was in dualistisch denken en daardoor leed (duḥkha) veroorzaakte, verdwijnt.
Wat overblijft is een geest die in harmonie is met de fundamentele aard van de werkelijkheid, vrij van illusies van scheiding en conflict.
Deze toestand wordt omschreven als verlichting of ontwaken.
