Verlangen is volkomen ontrouw aan zijn verleidelijke belofte: verlangen belooft genot, bevrediging, geluk, tevredenheid, maar het brengt slechts lijden en ontgoocheling. Wanneer verlangen eenmaal vervuld is, komt een ander verlangen de leegte onmiddellijk opvullen.
Het is de aard van verlangen om te blijven verlangen: hoe méér we verlangen, hoe méér we gefrustreerd raken; hoe groter ons verlangen, hoe groter onze ellende. Door verlangen kunnen we nooit tot bevrediging komen. Bevrediging kunnen we slechts bereiken door niet-verlangen.
Elk verlangen prolifereert, vermenigvuldigt zich exponentieel. De collateral damage is immens.
Dit is de vicieuze cirkel van samsara. Tenzij we inzicht verwerven in het essentiële—en het essentiële kent geen verlangen—zal hetzelfde zich steeds opnieuw herhalen. Blijven we steeds ‘rondjes lopen’. Samsara.
