Er kwam een man bij de Boeddha met in elke hand een bosje bloemen dat hij aan de Meester wilde geven. De Boeddha keek naar hem en zei: “Gooi weg!”
De man kon niet geloven dat hij de bloemen weg moest gooien. Toen dacht hij dat de Meester bedoelde dat hij de bloemen in zijn linkerhand weg moest gooien, omdat het als ongepast en onhoffelijk werd beschouwd om een cadeau met de linkerhand te geven.
Dus liet hij de bloemen vallen.
Maar de Boeddha zei: “ Gooi weg!”
De man liet ook de bloemen vallen die hij in zijn rechterhand hield en stond met lege handen voor de Meester.
Deze glimlachte en zei nog eens: “Gooi weg!”
Verbaasd vroeg de man: “Wat moet dan ik weggooien?”
“Niet de bloemen, mijn zoon, maar hem die ze bracht.”
(uit: Voorbij de woorden- red. Erich Kaniok)
