❛ Aandacht is een gebaar van wijsheid, dat kan ontstaan omdat wijsheid in de dingen besloten ligt. Aandacht is niet de opmerkzaamheid van de waarnemer, die in alle scherpte zichzelf in zijn omgeving waarneemt. In aandacht is de waarnemer zichzelf vergeten. Aandacht weet niet wie aandacht schenkt. Aandacht is ook niet de gretige obsessie van een loerende kat. Want aandacht kent geen strategie, geen opzet en heeft geen andere bedoeling dan aandachtig te zijn. Aandacht is geen concentratie. Concentratie richt zich op één ding, waardoor al het andere uit het gezichtsveld verdwijnt. Concentratie is wellicht een onmisbaar middel om aandacht te leren. Maar het perspectief van de aandacht overschrijdt verre de smalle geconcentreerde energiebundel waarmee het bewustzijn een voorwerp kiest om het vast te houden. Zoals aandacht haar subject vergeet, zo kent zij evenmin een object. Zo ver als de werkelijkheid zich uitstrekt, zo ver reikt aandacht. ❜
(uit: ‘Het temmen van de os’- Nico Tydeman)
