Ekaviharo = letterlijk: ‘het eigen klooster’, in de betekenis van ‘de persoonlijke afzondering’.
Ekaviharo wordt door de Muni (de Wijze) bereikt door enerzijds alle gedachten los te laten die behoren tot het verleden en tot de toekomst en anderzijds door alle verlangen en passie van het heden te beheersen. Zo bevrijdt de Muni zich van alle bezoedelingen. Zo dooft hij/zij alle substrata van ‘worden’ (P. upadhiviveka).
Eenzelfde thema vinden we terug in de Dhammapada, Gatha #348:
❛ Laat het verleden los. Laat de toekomst los. Laat het heden los. Wanneer je oversteekt naar de andere oever —met een volkomen bevrijde geest—zal je nooit meer tot geboorte en ouderdom komen. ❜
Beschouw ook de metafoor in de verzen van Thera Ekavihariya in de Theratherigatha #537:
❛ Purato pacchato va pi aparo ce na vijjati, ativa phasu bhavati ekassa vasto vane—Wanneer er vóór of achter niets te zien is, is het uiterst aangenaam voor wie eenzaam in het bos verblijft. ❜