Verlangen en afkeer zijn er de oorzaak van dat de mens de ‘ware aard’ van het bestaan niet begrijpt. Wanneer verlangen—de ‘dorst’ naar bepaalde dingen—en afkeer—het verwerpen van bepaalde dingen—vernietigd zijn, verschijnen de dingen zoals ze wérkelijk zijn.
Verlangen berooft een mens van het vermogen om de ‘ware aard’ van de wereld te begrijpen. Verlangen zorgt ervoor dat de mens het onwerkelijke voor het werkelijke houdt en het werkelijke voor het onwerkelijke. Het verlangen naar wereldse zaken en onwetendheid over de ‘ware aard’ van het zelf, zijn de kernoorzaken van de cyclus van geboorte en dood en het diepe lijden dat daarmee gepaard gaat.
