De zenmeester onderrichtte zijn monniken en nonnen dat er in zen maar één stijl van lopen is, en dat is lopen in aandacht en genieten van elke stap. Leren om echt op deze planeet te zijn. De zenmeester gaf hiervan zelf het voorbeeld door altijd en overal loopmeditatie te beoefenen.
Op een goede dag waren de zenmeester en zijn sangha op een internationale tournee om zijn lekenstudenten te onderrichten in zen. Op weg naar een retraite stapten zij uit het vliegtuig en liepen voor een overstap naar de volgende gate van vertrek. Toen zij dichtbij de nieuwe gate kwamen, werd er plotseling aangekondigd dat de gate veranderd was en dat er nu geboard kon worden. Deze nieuwe gate was een stuk verder en op dat moment wisten ze dat ze te laat zouden komen en hun aansluitende vlucht zouden missen.
De zenmeester keek zijn monniken aan en riep: “Rennen!” en zij haalden hun vlucht.
