Een professor kwam na een dagenlange tocht aan in het huis van een befaamde zenmeester. Fier stelde hij zichzelf voor door in geuren en kleuren te vertellen over al zijn titels en graden, die hij gedurende zijn lange jaren van doorgedreven studie had behaald. Daarna vertelde de professor de reden van zijn bezoek: hij wou alles leren over de geheimen van de zen-wijsheid.
In plaats van hem deze uitleg te geven, nodigde de meester hem uit te gaan zitten en schonk hem een kopje thee in. Toen het kopje vol was, bleef de oude man, ogenschijnlijk verstrooid, verder gieten, zodat de thee over de tafel stroomde. De professor riep uit: “Het kopje is vol, er kan geen thee meer bij!”
De meester zette de theepot neer en glimlachte: “Je bent zoals dit kopje. Je kwam met een geest boordevol opinies en vooroordelen. Je kan echter alleen maar iets leren als je kopje leeg is!”
