❛ Het woord ‘danken’ komt van ‘denken’. Alleen wie denkt, kan dankbaar zijn. De Franse filosoof Raymond Saint-Jean noemt dankbaarheid ‘het geheugen van het hart’. De dankbare denkt met zijn hart. Hij neemt waar wat hij dagelijks krijgt. De ondankbare is geen echt mens. Hij denkt niet, maar hij vergeet wat hij dagelijks krijgt. Daarom heeft de Romeinse filosoof Cicero de ondankbaarheid als ‘vergeten’ gekenmerkt. En veel andere denkers hebben de ondankbaarheid een van de meest elementaire zonden genoemd. In de Talmoed staat dat ondankbaarheid erger is dan diefstal. En Johann Wolfgang von Goethe stelt: ‘Ondankbaarheid is altijd een soort van zwakte. Ik heb nog nooit gezien dat sterke mensen ondankbaar waren.’ Dankbaarheid vormt ons mensen dus. De ondankbare is nooit mens geworden. ❜
(uit: ‘Benedictijnse regels voor een gelukkig leven’- Anselm Grün)
