Maandelijkse archieven: mei 2022

Vergeet nooit dat de Boeddha ‘slechts’ een richtingaanwijzer is. Met oneindige wijsheid en mededogen ‘wijst’ hij onophoudelijk het pad dat de beoefenaar (P. dhammanuvatti) moet volgen om zich van zijn lijden (P. dukkha) te bevrijden.  Maar ontwaken—wakker worden—is een persoonlijk … Lees verder →

Dhamma als religie is níet wat de Tathagata onderwees. Dhamma is de ‘zo-heid van de dingen’. De natuurwet. De kosmische wet. De Schwedagons, Wat Phra Kaews, Borobudurs, Potalas, Bodhgayas zijn een (bijna té perfect mooie, en juist dáárdoor een, oh … Lees verder →

Wanneer we ons ervan bewust zijn waar onze adem is, dan zijn we in het NU-moment. Zijn we in het heden. Onze adem kan zich niet in het verleden of de toekomst bevinden. Onze adem is niet conceptueel of ingebeeld. … Lees verder →

Gisteravond, nà de stille meditatie van Ehipassiko-Mechelen, las onze meditatiebegeleider, Johan Cappaert, volgende indringende tekst voor van de Franse filosoof Michel de Montaigne. De tekst komt uit ‘De Essays’: ” We moeten zo mogelijk een vrouw hebben, kinderen, bezittingen en … Lees verder →