Maandelijkse archieven: november 2024

Volgens het boeddhisme is alles wat we ervaren tijdelijk en voortdurend aan verandering onderhevig. Geen enkel verschijnsel heeft een blijvende of vaste aard; het ontstaat en verdwijnt afhankelijk van oorzaken en voorwaarden. Dit weerspiegelt fundamentele principes zoals vergankelijkheid (anicca), niet-zelf (anattā) en afhankelijk ontstaan (paṭicca-samuppāda). … Lees verder →

‘De leer van de Boeddha ontstond in India als spirituele kracht tegen maatschappelijk onrecht, tegen onterende bijgelovige riten, ceremonies en offers; ze stelde de tirannie van het kastenstelsel aan de kaak en bepleitte de gelijkheid van alle mensen; ze verklaarde … Lees verder →

Je hoeft de wereld niet los te laten om je te bevrijden van dukkha. Integendeel, je moet de wereld juist gebruiken om je ervan te verlossen. De dingen van de wereld kan je immers niet loochenen. Het is dwaas om het … Lees verder →

‘Pijn is fysiek, lijden is mentaal. Lijden is volledig te wijten aan zich vastklampen of verzetten. Het is een teken van onze onwil om te bewegen, met het leven mee te stromen. Hoewel alle leven pijn kent, is een wijs … Lees verder →

Een kalyanamitta stelt me deze vraag.  Het antwoord is een volmondig ‘ja’ binnen boeddhistische en niet-dualistische tradities, zoals advaita vedānta. In deze tradities wordt bevrijding of verlichting niet bereikt door intellectueel begrip alleen, maar door een direct, persoonlijke ervaring van de waarheid … Lees verder →

De sutta’s van de Pali-canon worden beschouwd als de oudste documenten die de Dhamma beschrijven. Hoewel dit correct is, is het belangrijk te beseffen dat deze teksten geen exacte weergave zijn van wat de Boeddha  gezegd heeft. Ze vormen slechts de weergave van wat zijn toehoorders gehoord hebben.  … Lees verder →

‘Direct ervaren’ (paccakkha ñāṇa) verwijst naar een onmiddellijke, persoonlijke vorm van inzicht (ñāṇa), die ontstaat door directe ervaring en niet door intellectueel begrip of geleende kennis van anderen. Het is de directe waarneming van de werkelijkheid, zoals die is, zonder tussenkomst van concepten, woorden … Lees verder →

Verwar innerlijke ervaring niet met uiterlijke vorm. De diepgang van directe ervaring opent de weg naar inzicht, terwijl fysieke beoefening, zoals zitten op een zafu, slechts een middel is—met stramme knieën als resultaat. Ook in de zenpraktijk van shikantaza—’alleen maar zitten’—gaat … Lees verder →

—Voor inlichtingen en inschrijvingen klik je op bovenstaande illustratie—

‘Een jongetje keek naar zijn oma die een brief aan het schrijven was. Op een gegeven moment vroeg hij: Oma, schrijf je een verhaaltje over wat wij samen hebben meegemaakt? Of schrijf je misschien een verhaaltje over mij? Zijn oma … Lees verder →

In het boeddhisme worden lof en hoon beschouwd als twee van de acht wereldse winden (aṭṭha lokadhammā), samen met winst en verlies, plezier en pijn, roem en onbekendheid. Deze winden symboliseren de natuurlijke dualiteiten van het leven, die ons kunnen meeslepen als we eraan … Lees verder →

Een monnik is op zoek naar het land van de Boeddha. Hij is jaren onderweg maar tenslotte komt hij in de buurt van het land waar de Boeddha woont. Daarvoor moet hij eerst nog een rivier oversteken. Tijdens het oversteken … Lees verder →

—Voor inlichtingen en inschrijving, klik je op bovenstaande illustratie—

De Dhamma beantwoordt deze existentiële vraag met het diepgaand inzicht dat elk idee van een vast, onafhankelijk en onveranderlijk ‘zelf’ een illusie is.  Volgens de leer van de Boeddha bestaat er geen inherent ‘ik’. Wat we als ‘zelf’ beschouwen, is slechts een … Lees verder →

De Boeddha leert dat oordelen en veroordelen vaak voortkomen uit onwetendheid (avijjā) en gehechtheid (upādāna). Het loslaten hiervan leidt tot innerlijke vrede (santi) en wijsheid (paññā).  Terwijl onzorgvuldig oordelen kan voortkomen uit projectie of een gebrek aan zelfbewustzijn, moedigt de Boeddha ons aan om onderscheid te maken … Lees verder →